Nowoczesne centrum administracyjne miasta Kamieńca.

Teraz jesteśmy w nowoczesnym centrum administracyjnym Kamieńca.

Przypomnę, że wcześniej centrum życia znajdowało się na terenie obecnego placu w pobliżu pierwszej szkoły. I był to przede wszystkim plac handlowy, a dopiero potem centrum administracyjny. Ogromny obszar zajmował handel na targach, handel w sklepach i drobna produkcja. Rozwiązaniem różnych problemów prawnych i administracyjnych jest udział wójta w ratuszu lub burmistrza w gminie. Po 1944 r. radykalnie zmienił się układ terenu i przeznaczenie pozostałych budynków: obszar został przekształcony w park, wyznaczone również miejsce na świąteczne procesje i wiece, otaczające budynki przekazano nowej administracji miasta z nowymi nieznajomymi ludźmi.

W 1963 r. został opracowany ogólny plan rozwoju i budowy naszego miasta. Logiczną kontynuacją było zjednoczenie wszelkiego rodzaju struktur kierowniczych i wykonawczych pod jednym dachem, co pokryło się w czasie z radykalną restrukturyzacją Kamieńca w tej dekadzie. Nowe centrum Kamieńca zaplanowano jako cały symetryczny zespół. Dominującymi budynkami były budynki rządzącego i kierującego kamienieckiego komitetu okręgowego Komunistycznej Partii Białorusi, a naprzeciwko, po drugiej stronie ulicy, Rady Deputowanych Ludowych rejonu kamienieckiego i podległego jej komitetu wykonawczego. Pomiędzy nimi znajduje się plac imprez masowych, na którym od 1970 r. stoi pomnik Lenina. Po prawej i lewej stronie budynku komitetu wykonawczego w poprzek ulicy Brzeskiej w latach 70. XX wieku wybudowano dwa dwupiętrowe domy (tak zwane „Chruszczovki”) ze wszystkimi udogodnieniami, które osiedlili pracownicy powyższych i innych instytucji.

Po tej samej stronie ulicy po prawej i po lewej znajdują się mniejsze domki (1 piętro) i bardziej skromne: mieszkania do 30 „kwadratów”, ogrzewanie z pieca, toaleta jest na podwórku, brak wanny (jest wystarczająco dużo publicznych łaźni dla pracowników), nie ma wody (wystarczająca ilość wody) jedna wspólna kolumna na ulicy) – prawdziwe budy tylko z cegły. Najbardziej podstawowe udogodnienia w nich zaczęły pojawiać się znacznie później. Przy czym, w tych mieszkaniach czasami żyło i po trzy rodziny z dziećmi.

Oczywiście nie mniej imponującym wydarzeniem była budowa w 1965 roku „Raymag” – sklepu „Dom towarowy”.

Cel tak dużej pustej przestrzeni jest oczywisty – uwielbiać partię i osiągnięcia ludzi pracy na wiecach i demonstracjach 1 maja i 7 listopada. Tysiąc, a nawet więcej osób zamierzało nosić sztandary z portretami. A w sylwestra koniecznie postawiono główną choinkę miejską z Mikołajem i Śnieżną Dziewicą wykonane z waty o wysokości ludzkiej.

A co było wcześniej …? W miejscu, gdzie zbudowano tablicę honorową, znajdował się drewniany budynek plebejuszy – dziedziniec kapłana Kościoła Katolickiego, który znajdował się w pobliżu świątyni. Zwróćcie uwagę, gdzie jest obecny kościół i gdzie jest dom kapłana – czy to nie za daleko? Fakt ten pośrednio wskazuje, że drugi kościół (Świętej Trójcy) był tu jeszcze wcześniej. Został zniszczony w połowie XVII wieku, podczas rabunku naszego miasta przez grupę sabotażową moskiewskiego księcia Khovansky’ego, nazywanego „Tararuy” („wydrążony”).

Nie zatrzymujemy się zbyt długo, idziemy prosto ulicą Brzeską obok domu towarowego i zatrzymujemy się w pobliżu „Szanghaju”.

Понравилось? Поделись!